شهرستان

شهرستان

بابل که بهارنارنج آن بارایحه بهشتی خوددراردیبهشت ماه،چون دسته گلی فرستاده از سوی آن زیبای مطلق همگان را به وجد می آورد ، بااولین نامی که به آن خوانده شد (مامطیر) با میترای بزرگ پیوند خورده است ، مرعشیان درقرن هشتم هجری به سبب رونق کسب و کار درآن بارفروش ده و افشاریه با مشاهده توسعه آن نام بارفروش را برآن نهادند.
دزمان پهلوی اول با تناسب به (بابلرود) رودخانه ای که شهرراازقسمت غرب(ازشمال به جنوب ) درآغوش گرفته و شریان حیات آن است (بابل ) نامیده شد .
ابن خرداذبه ، نخستین جغرافی نویس ایرانی که کتاب خود را به سال 250 ق تالیف نمود ، از شهرهای طبرستان ، فقط آمل و مامطیر را نام میبرد .
طرز تلفظ مامطیر در کتاب های قدیم ، با گذاشتن حرکات بر روی حروف مامطیر ( یا ماممطیر)نشان داده شده است . از نخستین کسانی که به ضبط مامطیر تصریح نموده است ابن اثیر مولف تاریخ الکامل است . یاقوت حمومی در معجم البلدان مینویسد : مامطیر بفتح المیم الثانیه و کسر الماء (مامطیر : میم دوم مفتوح وطاء مکسور )؛ و به نوشته ابوالفداء : “ممطیر بفتح المیمین و کسر الطاء المهمله و سکون المثناه من تحت و فی آخرها راء مهمله”
لسترنج به دو صورت : ما مطیر و ممطیر نوشته شده است و میگوید : “شهر ممطیر یا ممطیر … که بارفروش امروزبه جای آن است .”
پس این هردو اسم یکی است که به دو صورت می نوشتند .رابینو در متن انگلیسی کتاب خود ممطیرنوشته و به دنبال آن اسم ابن مهدی ممطیری را ذکر مینماید.
ابن اسفندیار کاتب ، اسم و تاریخ بنای ما مطیر را به گفته ای از امام حسن (ع) ، نسبت میدهد : چون امام حسن ابن امیرالمومنین علی ، علیهما السلام ، به مامطیر رسید و مالک اشتر نخعی و سپاه عرب با او بودندبه عهد خلافت عمر… آن موضع که مامطیر است به چشم امام حسن (ع) دلگشای و منزه آمد ؛ آب گیرها و مرغان و شکوفه ها و ارتفاع بقعه و نزدیک به ساحل دریا دید ، گفت : بقعه طیبه ماتءو طیرا .
برخی از مورخان از جمله یاقوت حموی ، محمد پادشاه ، اعتمادالسلطنه و شادروان دهخدا هم ، اسم مامطیر را به گفته امام حسن (ع) منسوب میدارند .اردشیر برزگر، مورخ شایان تجلیل تاریخ طبرستان ، تا آنجا میرود که مینویسد: ” شهر بابل امروزه شهری بوده پاک و مقدس در نزدیکی های دریا و برای جای داشتن میترای بزرگ ( مه میترا) بومیان آن را مه میترا یا جایگاه میترای بزرگ نامیده اند. این نام در دوره ی اسلامی به زبان تازی ، مامطیرا … گردید.”
وی می افزاید : مامطیر یا ممطیر ، معرب شده ی مه میترای پارسی است و مشتق از مه یعنی بزرگ و میترایعنی فروغ دوستی ومهربانی و راستی و